Zijn we echt allemaal zo verschillend?

Wanneer je om je heen kijkt zie je dat iedereen er anders uit ziet. Dun, dik, klein of groot. Noem het maar op. Wat we ook denken te zien dit is altijd een weerspiegeling van hetgeen wij willen zien, van hetgeen wij over onszelf vinden. Het blijft echter alleen de buitenkant welke in eerste instantie zichtbaar is.

We zijn allemaal die perfecte baby geweest. Wanneer een baby boos is weet de hele buurt het, wanneer hij vrolijk is smelt je van zijn lach. Een baby is vol liefde en staat in contact met het universum en zichzelf. Hij doet en vraagt waar hij behoefte aan heeft. Het is bewezen als een baby geen liefde krijgt deze het niet overleeft.  

Zeg nu zelf als een kind je een voorwerp geeft welke dient als telefoon dan doe je alsof je de telefoon oppakt. Naarmate het kind ouder zal worden zal de reactie meer lijken op “doe niet zo gek.” Het jonge kind is nog puur. Als we opgroeien luisteren we steeds meer naar onze omgeving welke vervolgens onze maatstaven zullen worden in wat wel en niet goed zou zijn. Naast de omgeving is social media bijvoorbeeld nog zo’n maatstaaf waar we ons dan aan zouden moeten voldoen. Er ontstaan overtuigingen welke we geloven. We raken langzaam aan verder van onszelf verwijderd, verder van de persoon welke we in essentie zijn.

Hoeveel mensen hebben als ze opgegroeid zijn niet de overtuiging dat ze niet goed genoeg zijn? Veel problemen welke aan de oppervlakte uiteenlopend zijn hebben dezelfde oorsprong. Problemen als in een baan blijven hangen terwijl jij je er niet happy meer voelt of in een relatie blijven omdat het nu eenmaal zo is maar erg gelukkig ben je niet. Hieronder kan de overtuiging liggen “Ik ben niet goed genoeg”. Je vind jezelf het dan niet waard genoeg om van baan te wisselen, een waar jij je wel goed bij voelt. Te stoppen met de relatie zodat jij je weer gelukkiger kan voelen.

Uiteindelijk zijn jij en ik in de oorsprong gelijk. Je kan je nog zo liefdevol uiten naar anderen alleen alles begint bij jezelf. Er is niet voor niks het spreekwoord “Je kan pas van een ander houden wanneer je van jezelf houd” tot stand gekomen. Cliche uitspraak zeggen we vaak totdat je wellicht er op deze manier bij stil gaat staan dat je tot inzicht komt cliche of niet. Hij is zó waar.

Geloof mij dat dit echt niet van de een op de andere dag veranderd is, dat je dit kan gaan inzien. Als je naar de pure essentie van een persoon kijkt verlangen we allemaal naar een vorm van dezelfde dingen. Van binnen zullen er veel gelijkenissen zijn welke voor een ander onzichtbaar zijn. Het verlangen naar geliefd worden, dat jij je gezien en gehoord voelt. Dat jij van betekenis en waarde kan en mag zijn voor een ander. Dat jij er toedoet. Totdat we het durven te delen en te zijn wie we willen zijn. Dan lijken we ineens meer op elkaar dan aan de buitenkant zichtbaar is.

Kijk je weleens in de spiegel?

Dan bedoel ik ook écht in de spiegel kijken. Zo’n moment van rust tijdens het tandenpoetsen bijvoorbeeld. Niet dat moment van het checken hoe je er in die outfit uit ziet. Want dan zal je slechts gedeeltelijk kijken of ‘troebel zien’.

Wanneer je voor de spiegel staat wat zeg je dan tegen jezelf?

“Goh wat ben ik toch eigenlijk een mooi mens?” of lijkt het meer op “Jeetje moet je die kipfilets onder mijn armen toch eens zien” of “wat ziet mijn buik eruit.” Ik gok dat het meer op het laatste lijkt. Wat kritisch! Ongetwijfeld zal je je hierin herkennen al dan in een andere vorm van wat je tegen jezelf zegt. Is dit wel zo wat je tegen jezelf zegt? Waarom dan? Komt dit niet door een bepaalde maatstaaf welke je van vroeger uit hebt meegekregen of dat je denkt ergens aan te moeten voldoen? Ik ben benieuwd wat je gedachten hier over zijn. Want nu rest de vraag. Waarom kan je wel liefdevol zijn voor de ander en niet op dezelfde manier liefdevol naar jezelf? Jij bent het evengoed waard! Mijn advies: stop met het bekritiseren van jezelf.

Alles wat je aandacht geeft groeit

Weet dat alles wat jij uitzend je krijgt. Je gedachten hebben geen oordeel en let op, hij kent het woord niet niet. Als ik zeg denk niet aan de roze Olifant dan denk je er wel aan. Of wanneer je op zoek bent naar een andere auto dan zie je ‘ineens’ heel veel van dat soort auto’s rijden. Wat we uitzenden dus denken krijgen we terug. Bijvoorbeeld wanneer je de gedachten hebt ik wil niet dik worden dan is de vertaling: ik wil dik worden. “oké, u vraagt wij draaien.” Dit is enigszins gechasseerd gezegd alleen ga er maar eens op letten wat je allemaal denkt en indirect waar je dus om vraagt.

Het is dan ook zo ontzettend belangrijk om je bewust te zijn van datgene waar jij je aandacht aan besteed. In de tijd van tegenwoordig vergt dit soms wat meer aanpassingsvermogen. De tijd die je hebt veranderd niet, er blijft 24 uur in een dag zitten. Hoe je hier mee omgaat is een keus. Neem de tijd voor jezelf om bewust te worden van wat je denkt. Bewustworden is de eerste stap. Wees hierin lief voor jezelf.

Waarschijnlijk heb jij het wel eens gezegd “Ik ben nu eenmaal zo” of “zo is het nu eenmaal.” Weet dan dat dit is wat jij denkt dat de waarheid is over jezelf. Alleen is het ook waar?

Het maakt niet uit hoe lang je een negatieve gedachte hebt gehad. Je kan vandaag, elk moment van de dag besluiten dat het genoeg is en dat je het anders wilt. Dat er ruimte ontstaat in de “ik ben nu eenmaal zo” en je kan groeien.

Wanneer je je steeds meer bewust van jouw gedachten wordt, er grip op krijgt ontstaat er ruimte zodat je zelf kan kiezen wat je ervan wilt horen. Want voor je het weet volgt na die ene gedachte een hele reeks. Laat deze gedachte gaan. Daaropvolgend kan je er voor kiezen om er een fijne gedachte voor in de plaats te zetten.

Stel nu dat je op een regenachtige dag denkt “wat een vies weer, wat een rotdag!” Dan is de kans groot dat het ook echt een rotdag gaat worden. Dit is tenslotte wat je uitzendt. Wanneer je hier bewust van wordt en vervolgens andere gedachten voor creëert zal je merken dat dit je ook heel anders doet voelen. Beter, vrolijker dan met de gedachte wat een rotdag. Bekijk het bijvoorbeeld praktisch, dat je een paraplu nodig hebt vandaag of in deze setting dat het erg fijn is want zo krijgt de natuur weer water.  Misschien geeft zo’n situatie je juist ruimte iets binnenhuis te doen wat je aan het uitstellen was.

Neem de regie weer in handen. Jij hebt namelijk de keus om je leven aan jezelf voorbij te laten gaan óf om het mooier te maken. Mooier dan het is, niet beter want dit zou betekenen dat hij nu niet goed genoeg is.

De kracht van gedachten zit in een klein hoekje en is zó belangrijk.  Ont-wikkel jezelf tot de prachtige versie van jezelf lief mens! Jij bent het zo waard! Geloof in jezelf! Wat je gelooft wordt waarheid.

_{Ben je nieuwsgierig geworden in de kracht van het uitzenden van je eigen gedachten dan zou je het boek Handboek spiegelogie van Willem de Ridder wellicht leuk vinden om te lezen.}