Het nieuwe jaar is aangebroken. Goede voornemens om in het nieuwe jaar dingen anders aan te pakken zijn gemaakt. Al heb je geen nieuw jaar nodig om andere wegen te gaan bewandelen. Je kunt elke dag opnieuw kiezen voor verandering door patronen door te breken en overtuigingen te onderzoeken. Je kunt er elke dag voor kiezen om meer vanuit je hart dan vanuit je hoofd te leven, meer vanuit vertrouwen dan vanuit angst.
Ik ga in 2019 mensen en organisaties inspireren om de weg naar binnen te bewandelen. Ik ga me dit jaar inzetten voor minder (onderlinge) strijd en meer (samen) creëren. Mijn inziens is bewustwordingsontwikkeling de manier om deze beweging te kunnen maken. Ieder individu en elk systeem is gebaat bij een ontwikkeling die van binnenuit ontstaat. De (innerlijke) strijd maakt plaats voor vertrouwen en liefde. Benieuwd wat ik hiermee bedoel? Lees dan snel verder.
Van anderen naar jezelf
Ik ervoer de hele dag door strijd. Van kleine dagelijkse dingen tot grote keuzemomenten. Continue waren er stemmetjes in mijn hoofd die wat ik ook koos, de andere keuze beter vonden. Gedachtes die me aan mezelf lieten twijfelen. Met deze gedachtes sabelde ik mezelf neer. Ik vond mezelf nooit goed genoeg. De interne criticus wees mij continue af en veroordeelde mijn gedrag. Omdat ik verstrikt was geraakt in mijn eigen gedachtenproces, duurde het even voordat ik besefte dat ik hier alleen zelf verantwoordelijkheid voor kon nemen. Indien ik dit wilde veranderen, moest ik dus zelf aan de slag.
Iedereen heeft wel eens de neiging om de verantwoordelijkheid van hetgeen je overkomt buiten jezelf te leggen. Zolang je naar een ander wijst, hoef je immers zelf niets te veranderen. Indien je de verbinding met je diepere zelf aan wilt gaan, begint het met zelf de verantwoordelijk nemen van wat je overkomt. Ben eerlijk naar jezelf, ga voor jezelf na welke kritische overtuigingen er achter zitten. Als je je bewuster wordt van jezelf, je gedrag, je overtuigingen, dan heb je de eerste stap genomen om te veranderen.
Van vechten naar ervaren
De (interne) strijd opgeven betekende voor mij de keuze om mijn scheidingsmuren af te breken en de verbinding met mijn diepere zelf aan te gaan. Ik was bereid om mijn ego inclusief verzameling kritische overtuigingen te gaan onderzoeken. De gedachte om mezelf hieraan over te geven was in eerste instantie eng. Toen ik er nog geen ervaring mee had, associërende ik dit met hulpeloosheid en kwetsbaarheid. Ik was bang de controle te verliezen. Geleidelijk aan, één ervaring tegelijk, ben ik gaan voelen wie ik diep van binnen ben. Dit betekende dat ik inmiddels ingesleten overlevingsstrategieën moest gaan ontrafelen en confrontatie moest aangaan met de emoties die daar onder verscholen lagen. Dit was confronterend en echt niet altijd leuk, maar het werkte uiteindelijk wel helend en zelfs bevrijdend. Inmiddels stop ik gevoelens en gedachtes niet meer achter slot en grendel. Ik ervaar ze in het moment in alle hevigheid, maar daardoor lossen ze vrijwel direct op. Hierdoor sudderen de emoties niet meer door en dat zorgt voor rust en ruimte.
Veel mensen gaan de strijd tegen obstakels en tegenslagen in hun leven aan. Vechten tegen het leven heeft geen zin, de obstakels zijn er nou eenmaal. Vechten maakt je hard en gespannen en blokkeert je energie. Vechten tegen alles wat je tegen staat, put je uit. Indien je de strijd blijft aangaan en je (on)bewust de emoties laat doorsudderen kan dit zich om den duur uiten in: verontwaardigd zijn, klagen, slachtoffergedrag vertonen, onzeker zijn, je schuldig voelen, angstig zijn of depressieve gevoelens hebben. Dit is beperkend als je wil groeien en geluk wil ervaren. Je zult dus door de zure appel heen moeten bijten om jezelf te bevrijden.
Van strijd naar harmonie
Toch bleef ik bang om datgene te gaan neerzetten wat ik echt wil. Er was altijd een ‘maar’ aan verbonden: ‘…maar ik heb geen tijd… maar ik heb niet voldoende kennis… maar ik heb niet de middelen of de juiste mensen om me heen.’ Allemaal verzinsels om maar niet op pad te hoeven gaan. Door vastgeroeste denkbeelden zat ik op gesloten in mijn eigen angsten. Angst is de voedingsbodem voor (interne) strijd. De angst voor het onbekende blokkeerde me om te doen wat ik diep van binnen graag wilde. Er was altijd een reden waarom ik vooral niet in beweging kwam. De onderliggende diepe overtuiging dat ik nooit genoeg zal zijn, weerhield mij te doen waarvan ik droomde. Het is een proces en het heeft tijd nodig om te buigen naar nieuwe positieve overtuigingen. Mijn vertrouwen groeide naarmate ik ben gaan leren te communiceren met mezelf. Stukje bij beetje groeide de kracht in mezelf en ben ik in die kracht gaan geloven.
Als jij jezelf niet goed genoeg vindt en je laat leiden door kritische overtuigingen, ga je dat ook om je heen zien. Dat komt omdat alles om je heen een weerspiegeling is van de wijze waarop je over jezelf denkt. Als je denkt dat je wordt afgewezen, dan heb je jezelf al afgewezen. Dit geldt dus ook andersom. Als je jezelf goed genoeg vindt dan wordt dit weerspiegeld in je omgeving. Wil je liefde en respect ervaren dan moeten je beginnen jezelf met liefde en respect te behandelen. Je bent goed zoals je bent en als je dat voelt, hoef je niet meer te strijden tegen jezelf of tegen anderen.
Van afwijzen van jezelf naar geloven in jezelf
Mijn gevoelens zijn het contact met mijn diepere zelf. Indien ik me minder voel dan dat ik ben of ik de drang voel mijn gevoelens te onderdrukken, handel ik niet uit liefde voor mezelf. Liefde voor mezelf betekent voor mij dat ik mezelf volledig accepteer, mezelf niet veroordeel en mezelf niet afwijs. Daarvoor in de plaats ontvang ik alle gevoelens en gedachtes met liefde. Hierdoor ben ik milder voor mezelf en daarmee ook milder naar anderen.
Als je de magie van het leven wil ervaren, begin dan eerst in jezelf te geloven. Het is geen makkelijke weg. Je gaat tegen alle bestaande structuren en regels in. Je krijgt er wel veel voor terug. Je vrijheid en je leven. Sterker nog, de weg naar binnen, jezelf te worden is de enige weg naar werkelijk geluk en een bevredigend leven. Je kern vinden, is het mooiste cadeau wat je jezelf kan geven. Je kunt eindelijk de maskers afzetten die je jezelf hebt aangeleerd en die jou hinderen om jezelf te zijn.
Van verleden/ toekomst naar het nu
Geregeld was en ben ik in gevecht met mijn eigen gedachtekronkels, die me feilloos wezen op de onzekere toekomst en op problemen van gisteren. Ik leef dan niet in het hier en nu, maar in de schijnwereld van mijn gedachten. Ik ontdekte dat de strijd staken door accepteren wat er op mijn pad komt, de weg vrijmaakt naar rust en blijdschap in mezelf. Niet meer vechten tegen alles wat het leven je brengt, maar juist daarin meebewegen.
Persoonlijke ontwikkeling is nodig om uiteindelijk te worden wie je echt bent. Indien je in harmonie met jezelf leeft, zie je dat strijd voeren zinloos is, omdat je begrijpt dat je alleen kan groeien door onderlinge verbinding te ervaren in het ‘nu’. Gisteren is voorbij en morgen bestaat nog niet. Als je altijd maar bezig bent met de dag van morgen en het verleden, beland je in de gevangenis van jouw gedachten en vergeet je te leven in de werkelijkheid van het hier en nu.
Van angst naar vertrouwen
Zonder de toekomst precies te willen uitstippelen en nieuwsgierig te zijn naar wat er komen gaat, vertrouw ik op mijn eigen kracht. Angst heeft plaatsgemaakt voor vertrouwen. Betekent het dan dat ik nu altijd zelfverzekerd door het leven fladder? Nee, de innerlijke zoektocht is een levenslang proces. Er poppen bijvoorbeeld regelmatig gedachtes en gevoelens op die mij in verwarring brengen en me weer scheiden met mijn diepere zelf. Als er een gedachte mij in verwarring brengt, ervaar ik het gevoel. Kort daarna wordt duidelijk waarom ik het nodig had en kan ik er mijn lering uit trekken. Kortom mijn gevoelens, die er eerst niet mochten zijn van mezelf, zijn nu zo belangrijk dat ze mijn gids zijn geworden.
Het is nutteloos om in andermans voetsporen te treden, want je gaat je eigen uniek weg. Het onzichtbare pad vol kansen ligt er voor wie het maar wil zien. Je wil gezien worden zoals je werkelijk bent en je wil jouw talenten aan de wereld tonen. Een levenshouding waarin je je meer laat leiden door wat er op je pad komt geeft vrijheid en minder verkramping. Je accepteert wat je overkomt en schenkt aandacht aan wat je wil laten ontstaan.
Van het laten gebeuren naar creëren
Deze blog schrijf ik om jou te inspireren, maar het schrijven en delen is ook een houvast voor mezelf. Want ondanks dat het me steeds beter lukt om bij mezelf te zijn en ik in mezelf geloof, twijfel ik nog steeds regelmatig of ik wel kan. Op het moment dat ik mezelf goed vind, alle gevoelens en gedachtes toelaat in het hier en nu, kan ik creëren. Het blijkt een levenslang leerproces om bij je eigen creatiekracht te blijven. Het leven als een proces zien met telkens nieuwe ervaringen is zoveel interessanter en bevredigender dan de eisen die ik voorheen aan mezelf stelden.
Ik heb jaren lang mijn hoofd de boventoon laten voeren zoals zovelen in onze maatschappij. Ik ben dankbaar dat ik mijn innerlijke wensen van mijn hart heb verwelkomd en ik gun dit anderen mensen ook. Het innerlijk verlangen om bij te dragen aan een bewustere wereld is groter dan de kritiek op mezelf. Als ik iets van binnenuit echt wil, gaat het lukken. Dit geldt voor iedereen. Ik ben er van overtuigd dat ieder persoon baat heeft met het aangaan van de innerlijke zoektocht.
Nu jij?
Heb je respect voor jouw gevoelens of laat jij je leiden door een verzameling oude gewoontes? Haal het beste in jezelf naar boven door te kiezen voor transformerende persoonlijke ontwikkeling. Hierbij leer je alles te mogen voelen en ervaren, van milde paniek tot ‘het niet weten’ en van schaamte, vreugde tot diep verdriet. Indien je accepteert dat er allemaal mag zijn, ben je volledig vrij zodat je speels en onbevangen de toekomst in kunt gaan. Je bent niet langer gebonden aan een leven van middelmatigheid en angst. Je leidt niet langer een leven waarin je doet wat je denkt dat er van je verwacht wordt. Je kunt het grotere geheel zien. Er stroomt onbeperkt energie door je heen, wat je in staat stelt je dromen te verwezenlijken.
In mijn eigen zoektocht kwam PK2 op mijn pad. Ik heb heel veel gehad aan hun manier van werken. Hun aanpak is uniek en baanbrekend omdat je tijdens de training ervaart wie je werkelijk bent. Er wordt een vliegwiel in werking gezet wat na de training op je eigen tempo kan worden voortgezet. Ik ben dan ook trots dat ik me als partner mag aansluiten bij hen. Wil jij een start maken met de magie van jezelf ontdekken zonder ellenlange (coach)sessies? Schrijf je dan in voor de co-training, de kortste klap naar meesterklap.
We begeleiden ook organisaties met transformatie van binnenuit. Medewerkers die optimaal creëren vanuit hun innerlijke kracht zullen uw organisatie laten floreren. Neem gerust contact op voor meer informatie.
Nog geen reacties