Menu
Holisme

Ik kies voor Liefde en Vrijheid!

Mijn gevoel

Moeilijk om te omschrijven wat er nu in me omgaat. Zoveel gevoelens tegelijk. Een gevoel van onmacht kijkend naar de wereld, echter ervaar ik ook gelukzalligheid en vrede van binnen in me. Een berusting en verstilling in mijn hart. Ik voel hoop voor de toekomst!

Dit laatste maakt dat ik op een afstand kan kijken naar hoe de wereld naar de knoppen gaat zonder meegesleept te worden door mijn eigen emoties. Het maakt dat ik helder kan kijken wat er is.

Het nieuwe normaal

Bijna een jaar verder en Nederland is veranderd. Het nieuwe normaal… gek genoeg hoor ik mensen ook zeggen, dat ze er aan gewend raken met een mondkapje op te lopen en klakkeloos aannemen dat het niet anders kan. Het  nieuwe normaal lijkt geaccepteerd te worden door velen. Anderzijds sprak ik gisteren een stel vrienden van mijn dochter. Ik vroeg hoe het met ze ging. Ze vonden het moeilijk op school, want nu moesten ook de 1,5 meter aanhouden in de pauzes, naast dat ze ook een mondkapje dienen te dragen. Waar gaat dit heen voor onze kinderen?

In mijn ogen

In mijn ogen zijn we emotionele wezens die knuffelen, aanraken, een hand op de schouder nodig hebben. We zijn met elkaar verbonden en we worden nu gedwongen om elkaar te behandelen alsof we ziek zijn. We hebben veelal contact via een computer waarin we eindelijk elkaars gezicht weer zien. Weer de emotie van elkaar gezicht kunnen aflezen en echt contact hebben ook al zit er een scherm tussen. Ik zie hoe mensen vast zitten aan de regels en niet meer nadenken hoe hier flexibel mee om te gaan. Ik herken bekenden op straat niet eens meer, doordat ze een mondmasker dragen. Ik ervaar de hunkering om mijn eigen ouders te knuffelen na zo’n lange tijd, maar uit respect voor hun mening doe ik het niet. Ik zie de worsteling van mensen die niet weten wat te doen, wel of geen vaccin… verstand volgen, bang zijn om hun baan te verliezen. De langdurige lockdown die het bestaan van velen onmogelijk maakt doordat er geen inkomen meer is. Daarbij de illusie van velen die denken dat het vaccin de oplossing is van deze covid ‘pandemie’.

Wat is waar?

In mijn opinie wordt covid als dekmantel gebruikt om een nieuwe wereldorde te scheppen en macht en controle uit te gaan oefenen (zoek maar eens op The Great Reset, World Economic Forum). In gedachten zie ik ons al samen leven zoals het in China eraan toe gaat. Heb je braaf gehandeld vanuit de overheid gezien, dan scoor je punten. Ben je buiten je boekje gegaan, gaan er punten af. Doe je niet wat er van je gevraagd wordt, dan kan het zomaar zijn dat je geen treinkaartje meer kan kopen. Ben je straks niet ingeënt dan kan je een vliegvakantie wel vergeten en kan je openbare gebouwen niet meer in. Een concert of theater is verleden tijd, omdat je een gevaar vormt voor andere mensen. Ben je niet ingeënt dan kan het zomaar zijn dat je ineens geen hypotheek of lening meer kan nemen.

Zo’n vaart zal het niet lopen, hoor ik om me heen. Maar wat is er al veranderd in een jaar tijd?

De wereld leeft in de schaduw, meer dan menigeen denken.

Ik ontken niet dat corona er is. Het is er, al geloof ik dat de alles flink wordt aangedikt. We zouden er zo anders mee om kunnen gaan door ons te richten op de zwakkeren en zieken die de beste zorg verdienen. Door ons te richten op hoe we ons immuunsysteem gezond kunnen houden en vrij te komen van de angst die velen in de greep houdt, waardoor onze gezondheid juist wordt aangetast. Door gezond te leven kan ons lichaam zoveel aan en daarin valt nog zo veel te winnen door goede voorlichting op gebied van voeding en vitaliteits/bewustwording.

Is het beleid van de overheid om alle gevolgen om covid-19 tegen te gaan niet erger dan de kwaal? Ik voel verdriet, wanhoop, angst en eenzaamheid om me heen. Mijn hart gaat uit naar het lijden van de ander. Echter besef ik dat een ieder de verantwoordelijkheid heeft zelf te kiezen hoe met dit alles om te gaan.

Ik hoor uitspraken: er is licht aan het einde van de tunnel. Het vaccin wordt gezien als de oplossing van de lockdown, om weer vrij te kunnen bewegen en weer te doen wat plezier geeft in het leven. Mensen staan te popelen om iets in hun lichaam te pompen, niet wetende wat voor gevolgen het heeft. Los van dat we niet weten wat het met onze gezondheid doet op korte en lange termijn, zegt alles in me dat het vaccin een chip bevat die op afstand geactiveerd kan worden. Geen privacy meer en geen vrijheid. Ja, je kunt , misschien, weer leuke dingen doen, wat voor velen weer iets van een vrijheidsgevoel geeft.

 Maar is dat echt vrijheid?

Vrijheid zoeken in externe dingen die maar van korte duur zijn. Is dat wat we willen?

Ik zie mensen om me heen, die de waarheid niet (willen) horen. Die de overheid zien als steun die het beste met ons voor heeft. Ik snap hoe het gebeurt en hoe manipulatief er via de media wordt gecommuniceerd. Onze emoties vertroebelen vaak ons beoordelingsvermogen, waardoor het moeilijk is om de realiteit achter een verborgen agenda of geheime motieven in bepaald gedrag te herkennen. Het controlerende aspect dat vaak met manipulatie gepaard gaat kan erg subtiel zijn waardoor het haast niet merkbaar is en het kan ook verstopt zijn onder gevoelens van loyaliteit, liefde of gewoonte. Je kunt de tekenen leren herkennen, zodat je voorkomt dat je er het slachtoffer van wordt.

Wat is waar en wat is niet waar?

Het klinkt te gek voor woorden, als ik het schrijf, maar ook voel ik dat ik moet uitspreken wat ik denk. Ongetwijfeld zijn er meerdere mensen die hetzelfde beleven en niet voor hun gedachten uit durven te komen. Ik spreek ook namens deze mensen. Ik voel dat ik wil gaan staan. Ik voel dat ik niet mee wil doen. Mijn hele gevoel zegt dat alles wat er nu gebeurt in deze wereld ingaat tegen alles waar ik voor leef.

Ik kies..

Ik kies voor liefde en vrijheid. Ik kies ervoor iemand te kunnen knuffelen als ik voel dat de behoefte er ligt en een ander daarvoor openstaat. Ik kies ervoor om iemand vast te pakken en weer een hand te durven geven, zonder me schuldig te voelen dat ik iets fout doe. Ik kies ervoor om iemand te helpen als hij/zij valt, zonder naar mijn mondmasker te moeten grijpen. Ik kies ervoor iemands tranen te drogen als iemand verdriet heeft. Ik wil zij aan zij leven vanuit vrijheid en veiligheid. Samen kunnen we een nieuwe wereld creëren door niet meer mee te doen aan alles wat er nu gebeurt. Daarvoor is moed nodig.

Ik voel het in mijn hart om dit te delen, omdat ik weet dat er velen zijn die net zo denken als ik. Dat er met mij velen zijn die zien wat er gebeurt. Ik wil ook een ieder een hart onder de riem steken. Er is hoop op een nieuwe toekomst die we zelf kunnen maken. We kunnen zelf kiezen hoe we met de situatie om willen gaan. Waar stonden we vorig jaar en waar staan we volgend jaar? Wat is er nu en wat kunnen we doen? Het heden is het enige wat telt. Door iets te veranderen in het heden, creëren we onze toekomst. Ik geloof dat alles wat er nu gebeurt niet voor niks is. Ik geloof dat deze tijd een moment geeft van bezinning. Wat is en waar willen we naar toe. Zonder licht is er geen schaduw. De duisternis is nodig om het licht weer te zien en het licht overwint altijd.

Tijd om de koppen bij elkaar te steken en gedachten uit te wisselen. Waar staan we en waar willen we naar toe? Het besef dat we niet alleen staan en het samen kunnen doen. Samen zijn we sterk. Laten we creëren wat ons gelukkig maakt. Want is geluk niet wat we allemaal willen?

Ben je er niet aan toe om te geloven wat ik geloof of vind je alles wat ik zeg pure onzin? Voel je niet veroordeeld!

Een ieder heeft een rol op deze wereld. Jij moet doen wat goed voelt voor jou. Ik deel alleen wat ik voel en wat mij beweegt.

Ik kies ervoor om te gaan staan en doe niet meer mee.

Wil je praten over wat je bezig houdt en/of wil je samen met mij een verschil maken? Neem dan contact met me op. Samen zijn we sterk!!

Danielle Pluimers Over de auteur

In dit leven mag ik de rol spelen van Daniëlle Pluimers, echtgenote en moeder van twee pubers, Tom (17) en Floor (16). Samen met mijn man (die mij achter de schermen ondersteund) run ik sinds 2002 een eigen eenmanszaak in de fotografie. Na 25 jaar in de zorg als verpleegkundige te hebben gewerkt, werk ik sinds 7,5 jaar parttime op de huisartsenpost regio Arnhem. Augustus 2019 ben ik gestart met de opleiding Holistisch Therapeut. Onlangs hebben mijn man en ik besloten te starten met Holistisch Coaching, met als doel anderen te inspireren en de weg te wijzen naar een lichter leven vol liefde en vitaliteit.

Website: https://www.plumecasa.nl/

Liefs Danielle Pluimers

Nog geen reacties

    Laat een reactie achter